Estou no CB, pero xa teño montado o C2 (5.500 m). Como estaba previsto o 5 de abril saín do CB. Non acordei con ninguén compartir os campos de altura, xa que a experiencia no C1 non foi boa, algo do que falarei noutra ocasión. Teño que dicir que Don, o canadense, é un excelente compañeiro.
Polo tanto partín só, cunha mochila de 25 kg. Pasei a primeira noite no C1 a onde cheguei tras 5 horas 40 minutos, bastante canso pois tiven neve e vento de cara na última hora e media, ademais con tormenta eléctrica. Neste día chegaran antes tamén a este campo Rosa Fernández co seu sherpa, ademais de Cleo, a brasileira, Jef, un dos chineses, e varios dos seus numerosos sherpas. O grupo de Carlos Soria tamén estaba ao completo nese campo.
Ao día seguinte, despois de recoller todo o que tiña no C1 (uns cinco quilos de material), partín cara o C2, tardei 5 horas e cuarto. Os 30 quilos na mochila se fixeron notar. Tiven que montar a tenda baixo unha nevarada, antes ofrecéranme té e galletas Carlos Soria e Tente Lagunilla que chegaran horas antes cos seus sherpas, o resto do seu grupo baixou ao CB. Logo de montar a miña tenda tamén fun visitar a Rosa que estaba co seu sherpa, quen tamén me ofreceu té. Pero pronto me establecín na miña tenda, estaba moi canso, quería organizar as miñas cousas e deitarme cedo. Máis tarde tamén chegou o segundo chinese, Yan, co seu sherpa. Cleo, Jef e Yan estaban no C2 para xa intentar cumio, con 5 sherpas, e todo o grupo con botellas de osíxeno. Pareceunos una tolería, pois ninguén está inda suficientemente aclimatado.
O día 7, un numeroso grupo de sherpas (9) intentou abrir a ruta ao C3, pero só conseguiron completar a metade, e regresaron, estaba moi difícil e perigoso. Rosa, Carlos, Tente e máis eu tamén comezamos a ruta, subimos ata os 5.850 metros, pero non continuamos pola perigosidade do terreo. Despois, xa no C2, os catro compartimos unhas tapas do país: xamón, cecina, salchichón, queixos… Algúns dos nosos compañeiros chegaron esa tarde a este campo, tamén nevando. Levamos moitos días coa mesma tónica, mañás boas de ceo despexado e tardes cubertas con neve, uns días máis que outros. As predicións que me envía Meteogalicia estanse a cumprir. A temperatura nocturna no interior da miña tenda foi de -10º C.
Ao día seguinte os catro marchamos cara o CB, Rosa, Carlos e Tente saíron antes cos seus sherpas. Cheguei ao CB a tempo para comer. Estaba contento por deixar montado o C2 e coa maioría das cousas que necesitarei para seguir subindo. A partir de agora levarei menos peso e polo tanto irei máis rápido.
Mentres, o grupo que intentaba cumio estaba atascado e tivo que montar o C3 por baixo do previsto. Ao día seguinte tiveron que renunciar a seguir subindo e iniciar o regreso ao CB.
O día 9 chegou un novo membro ao grupo, o peruano Richard. Tamén chegaron 2 hindús noutra expedición. Hoxe xa estamos case todos no CB, temos que esperar que a méteo sexa favorable, os próximos días dan moito vento en altura.
O meu grupo no CB o completan Guntis (Suiza), Tuns (Turquía), Fara e Asim (Irán), Badía e Mauricio (México). A convivencia no CB e moi boa con todos, e xa aprendín distintos saúdos dos seus respectivos idiomas. O meu inglés e bastante limitado, e bromean chamándome “teacher”, o pasamos moi ben.
Guntis, que fala moitos idiomas, é moi simpático e dedicoume unha frase: “Secho hecho, directo al techo”, que quere dicir que cando estea preparado irei directo ao cumio.
Onte, día 10, fomos de visita ao Campo Base de Carlos Soria, estábamos invitados a probar cervexa caseira que fixeron eles mesmos. Estivemos menos dunha hora pero fixemos una chea de fotos. Gustaríame enviar algunha deste día e dos anteriores, pero é difícil.
Hoxe está sendo un dos peores días, agora mesmo está nevando e con vento forte no CB, arriba ten pinta de estar horrible.
Mañá irei dar un paseo e pode que ao día seguinte suba, non sei ata onde, o caso e facer algo e non estar demasiado tempo parado. Todos as expedicións teñen aos seus membros no CB, sherpas incluídos.
Estanme a chegar bastantes sms ao meu teléfono satélite enviados por internet dende o meu blog. Grazas a todos polos ánimos e interese. Na vindeira entrada publicarei o nome dos remitentes para que saibades que os recibo, xa que non vos podo contestar. Tamén o meu agradecemento aos que deixades comentarios no blog.
Unha aperta
Sechu, dende o CB do Annapurna.
Mércores, 11 de abril 2012, 17.45 h de Nepal.
4 comentarios :
Olaaaa Qué ven ter noticias túas!
No blog de Carlos Soria tamén comentan os datos meteorolócixos (sobretodo do forte vento) e a imprudencia dos que intentaron continuar cara o cume.
Tí tranquilo e con cabeza, jejeje
Un bico dende o nivel do mar e outro de Françoise.
Loco como vas, ya veo que sigues en la tuya. Hazle caso a Michele "con cabeza con mucha cabeza".
Te segire desde Vigo Ah y tira una foto buena desde arriba, XD
SL2
Javier González
Disfruta da túa aventura!! Sube con cabeza peri sobre todo disfrútao. Ánimo Secu Arriba!!!
Súmome ás peticións de cabeza e sentidiño. -10 graos no interior da tenda! ... recoiro!
Publicar un comentario