Semana na Cordilleira Cantábrica, ben aproveitada.

Na semana santa, fun con Patri e Ceibe á Cordilleira Cantábrica. Fixen 6 actividades deportivas diferentes, compatibilizando facer o que me gusta, coa viaxe en parella... E xa mo di Patri: “Sechu, é que non es capaz de estar un só día sen facer nada!”

Esquí.- O domingo 29 de marzo pola noite chegamos ao Albergue La Mina (Puebla de Lillo, León). O día seguinte paseino esquiando en San Isidro. O día estivo bastante cuberto e con vento.

Riaño

Cigoña

 
Travesía con Raquetas.- Tras a segunda noite no albergue fomos á cara sur dos Picos de Europa, entrando dende Riaño. Deixamos o coche en Soto de Sajambre, para internarnos nos seus fermosos bosques ata o refuxio de Vegabaño, onde chegamos coas raquetas de neve para pasar a noite. Ao día seguinte fomos cara arriba coas raquetas, nunha xornada de montaña moi luminosa.

Ceibe co can do refuxio de Vegabaño, vistos dende a porta.

En Vegabaño

 

impoñente exemplar de carballo

Alpinismo.- O mércores, no serán, marchamos ao cámping “El Cares” en Santa Marina de Valdeón, pois o día seguinte subiría moi cedo ao “Friero” (2.445 m). Así, o xoves iniciei a ascensión ás 5.55 h, chegando ao cumio ás 11 da mañá, despois de ter que cruzar un río descalzo e dar unhas voltas de máis pola parte baixa da montaña na escuridade da noite ata atopar a ruta axeitada; e xa na parte final da ascensión polo corredor da cara norte, traccioando cos piolets e sobre as puntas frontais dos crampóns, para chegar ao cumio o primeiro do día, seguido por varias cordadas. Xa abaixo, recollemos todo e fomos visitar á oitomilista asturiana Rosa Fernández (con quen coincidín no Annapurna) que estaba pola zona.

no cumio do Friero (2.445 m)

alpinistas chegando ao cumio do Friero

alpinista no corredor de acceso ao cumio do Friero, cara Norte.

 
Espeleoloxía.- Deixamos Picos de Europa e imos destino a Ramales de la Victoria (Cantabria), ata o cámping, onde estaban varios compañeiros espeleólogos de Club Montañeiros Celtas.
O venres fun co grupo espeleolóxico ao Sistema do Mortillano (o maior de España, con 135 km), para realizar a travesía Calaca-Crucero (que son dúas das súas 20 bocas).

Boca "Calaca" do Sistema do Mortillano (Ramales de la Victoria, Cantabria)

 

Co casco torcido, unha típica imaxe miña

Ferratas.- O sábado pola mañá fomos a realizar un par de vías ferrata da zona, a primeira “El Cáliz” en Ramales e a segunda “El Risco” en Matienzo. Era a primeira vez que Patri realizaba esta actividade. Xa pola tarde marchamos a Galicia, pero pola costa norte, facendo noite en Miño (A Coruña).

Patri na ferrata "El Cáliz"

Na ponte do final da ferrata "El Risco"

 
Carreira por montaña.- Na mañá do domingo, 5 de abril, inda fomos a correr polo Parque Natural das Fragas do Eume, antes de marchar para Vigo.
Rematei así unha semana na que fixen 6 actividades deportivas diferentes, compatibilizando diversas actividades que me gustan, coa viaxe en parella... E xa mo di Patri: “Sechu, é que non es capaz de estar un só día sen facer nada!”

Parque Natural das Fragas do Eume (A Coruña), despois de correr.