O día 17 saín cedo do
CB, ás 8.15 h, coas primeiras luces, pero durmira moi pouco
terminando de escribir o anterior artigo para o blog e enviar as
fotos correspondentes, o que é moi lento. Como ía moi cargado para
establecer o Campamento 1 (C1), o ritmo foi máis lento do esperado,
tardando case 3 horas en chegar ao depósito de material, onde
recollín a miña tenda e piolet. Alí estaba Danilo, quen chegara o
día antes e decidira pasar a noite, canso do cargado que chegara.
Xuntos continuamos a marcha ás 12.30 h, coa intención de pasar a
noite sobre a morena do glaciar, lugar que tamén elixira o día
anterior Jacob, compañeiro de Danilo. Todos os que vamos sen sherpa
vamos moi cargados para establecer os nosos campamentos. Case 3 horas
tardamos en cruzar os serac e poder acampar sobre a morena (5.850 m
aprox.), Danilo vai moi lento e o vou esperando. Montamos a miña
tenda, pola tarde pasan xunto a nós Frank e Eelco. Pasamos a noite,
escoitando de cando en vez o ruxir do glaciar baixo os nosos corpos.
mochila de Sechu na 1ª ascensión ao C1
Danilo na zona de seracs
Sechu e a súa tenda na morena
O mércores 18
recollemos todo, saímos da zona de seracs e continuamos subindo polo
glaciar, ata chegar á tenda de Frank e Eelco, que acamparan preto
dos 6.000 metros. Facemos unha parada e reiniciamos a marcha os 4. Eu
atópome forte e vou diante, ata chegar ao C1 (6.354 m) ás 14.10 h.
Teño lixeira dor de cabeza, pero preparo unha plataforma e monto a
miña tenda, e despois de facer auga fundindo neve, déitome o resto
da tarde. No campamento hai moitas tendas, unhas 15 persoas foran ata
o C2, entre elas Jacob. Polo serán van baixando todos os alpinistas
que subiran ao C2, e tamén chegan os polacos dende o CB, pero ao
final non quedan a durmir e descenden.
a tenda de Sechu en primeiro plano no C1, á dereita o Shisha Pangma
C1. Enfronte a montaña (centro da imaxe) á que subín para ver a ruta de ascensión
Ruta de ascensión dende o depósito ata o C2
Venres 20. Tras outra
noite de vento, pero esta ademais cunha nevarada considerable, todos
os que estabamos no campamento baixamos ao CB, o que xa contei no
facebook. Chego a tempo para comer e despois boto unha boa sesta.
Descenso dende o C1. Boa panorámica da lingua glaciar que chega ata o lago glaciar que esta ao carón do CB
A fin de semana a tomei
máis ou menos de descanso, os polacos marcharon cara arriba. Pola
mañá do sábado 21, ducha e lavandería, é dicir, tomo a tarefa de
lavar a miña roupa, que xa me vai quedando pouca limpa, tamén fago
tarefas de mantemento dos equipos fotográfico e de montaña. Pola
tarde vou de visita ao campamento de Carlos Soria e son convidado a
cear, o que acepto gustoso. Hoxe domingo preparo a mochila pois mañá
luns regreso aos campos de altura. Despois fun visitar a Carlos
Martínez (alpinista e médico da expedición de Carlos Soria) para
mellorar o contido da miña caixa de primeiros auxilios himalaica e
mellorar tamén os meus coñecementos sobre os medicamentos máis
axeitados. Despois de comer comecei a escribir este artigo, mentres
neva un pouco e contemplo, dende a porta da nosa tenda comedor, a
numerosa e sorprendente avifauna que se achega ao noso campamento:
perdices, pombas, lavandeiras comúns, chovas...
Mañá luns subo ao C1,
vou co meu segundo equipamento (tenda, saco durmir, esteira,
cociña...) que como é máis lixeiro que o primeiro, subo desta máis
comida, gas e outras cousas que na primeira vez non me podía
permitir (por peso e menor aclimatación). O martes ascenderei coa
intención de durmir no C2, o mércores de chegar ao C3 (sen quedar a
durmir) e regresar ao C1. Para baixar ao CB o xoves 26, pois
Meteogalicia anúnciame bastante neve a partir dese día. Xa no CB
tocará esperar unha ventá de bo tempo para intentar chegar ao
cumio.
Agora recibo máis sms
no meu teléfono satélite, grazas. Dende o artigo anterior teño
recibido sms de: Patri, Jaco, Oli, Xulio, Pedro, David, Lourdes C,
Ignacio López-Guerra, Juan Taboada, Rosa Luengo, Carlos chistes,
Jony (fisio), Fernando Huelin, Miguel espeleo, Marisa N, Ana Caramés,
Isa FGM, Alfonso González, María Amate, Agus, Tinker, Marta Trueba,
Alex Celtas, Manu.
Sechu.
CBA Shisha Pangma, 22
de setembro 2013.
2 comentarios :
Es un Crack. Gracias de novo por compartires todo isto con nos. Dende a comodidade dos nosos fogares, o ler as túas crónicas, estas nos transportan ó Himalaia dunha forma fermosa e sorprendente. O feito de que subas sen Sherpas, é, dende a miña opinión de afeccionado, toda uhna proeza e ademais é o estilo de Alpinismo puro. Estiven lendo o libro de Simone Moro do Annapurna, e el tamén sobía sen Sherpas nen osíxeno. Moitas gracias de novo polas crónicas. E non se te ocorra volver a durmir pouco por escribilas :)) Un saudo dun afeccionado e moito ánimo.
Vin a foto dos penitentes na páxina de Carlos Soria ¡ter que atravesar eso é realmente unha proba preparatoria! Moito ánimo e moita forza. Contamos os días e restamos horas para o cúmio. Xa mandamos a pancarta a recibirte.
Publicar un comentario